Widok zawartości stron Widok zawartości stron

zasoby leśne

Na terenie Nadleśnictwa Spała występuje 12 typów siedliskowych lasu. Wśród nich przeważają siedliska borowe z królową spalskich lasów sosną. Średni wiek wszystkich drzewostanów nadleśnictwa to 70 lat. Średnia zasobność drzewostanu tj. ilość drewna znajdującego się na 1 ha lasu wyrażona w m3 wynosi dla Nadleśnictwa Spała ponad 270 m3/ha.

            Udział siedlisk leśnych:

  • Bory (14,21%) – dominującym gatunkiem jest tu sosna z niewielką domieszką gatunków liściastych takich jak: brzoza, jarząb, osika. W runie leśnym spotkamy tu głównie: licznie występujące mchy, wrzosy oraz borówkę brusznicę.
  • Bory mieszane (35,91%) – gatunkiem głównym jest sosna, której towarzyszą: dąb, brzoza, modrzew, jodła oraz lipa. W poszycie występują tu liczne krzewy m.in.: jałowiec, leszczyna, kruszyna oraz jarząb. W warstwie runa leśnego dominuje borówka czernica, liczne mchy, paprocie i inne rośliny zielne.
  • Lasy mieszane (40,48%) – gatunkami głównymi są tu: sosna, dąb, buk oraz jodła z domieszkami różnych gatunków liściastych oraz iglastych. Warstwę podszytu reprezentuje głównie kruszyna oraz trzmielina wraz z podrostami drzew I piętra. Runo leśne bogate w roślinność charakterystyczną zarówno dla borów mieszanych, jak i lasów liściastych.
  • Lasy liściaste (6,28%) – drzewa dominujące to gatunki liściaste są to głownie: dąb, buk, wraz z licznymi gatunkami domieszkowymi: modrzewiem, lipą, klonem, grabem , czy jaworem. Dobrze rozwinięta warstwa krzewów. Ze względu na duże ocienienie w runie występują głownie gatunki zakwitające wczesną wiosną (przed rozwojem liści drzew) są to np.: zawilec gajowy, fiołek leśny, czy przylaszczka.
  • Olsy (3,53%) – gatunkiem panującym jest tu olsza z niewielką domieszką: jesionu, brzozy, czy świerka. W związku z wysoką żyznością siedliska runo charakteryzuje się dużym bogactwem. Gatunki, które spotkamy to: paprocie, konwalijka, szczawik, tojeść, różne gatunki mchów i wiele innych.

Polecane artykuły Polecane artykuły

Powrót

Warsztaty bartnicze

Warsztaty bartnicze

"Bartnictwo jest niezwykle pożądane w lasach – zwiększa liczbę zapylaczy roślin leśnych, przyczynia się do ochrony starych najcenniejszych lasów, może stanowić produkt regionalny dla lokalnej społeczności, a także być atrakcją ściągająca rzesze turystów…"

Tradycje bartne związane z dzikimi pszczołami zaniknęły w Polsce w XVIII wieku i na początku XIX wieku nie tylko z powodu rozwoju rolnictwa, przemysłu ale i  nowych jak na tamte czasy metod hodowlanych. Tradycje bartne przetrwały natomiast do dziś na południowym Uralu, w Republice Baszkortostan w Rosji. Miód produkowany przez dzikie pszczoły jest tam towarem bardzo poszukiwanym na całym świecie.

Początek tej historii zaczyna się w roku 2006, kiedy to na zaproszenie Spalskiego Parku Krajobrazowego do Polski przyjechało dwóch bartników z Baszkirii (azjatycka część Rosji), którzy w kilku wiekowych sosnach  w lasach spalskich wydrążyli barcie i nauczyli zapomnianego fachu Polaków. Wśród nich był leśniczy Andrzej Pazura.

Obecnie odtworzenie bartnictwa budzi duże zainteresowanie wśród leśników na terenie całego kraju, dlatego też w dniu 27 marca bieżącego roku w Nadleśnictwie Spała zorganizowano pierwsze warsztaty bartnicze. Pod okiem doświadczonego bartnika Pana Andrzeja Pazury – leśniczego leśnictwa Jasień, uczestnicy warsztatów z nadleśnictw: Płytnica i Katowice nabywali wiedzę zarówno teoretyczną, jak i praktyczną z tego zakresu.

Na wyrzynkach, przygotowanych ze starej spalskiej sosny, uczestnicy uczyli się krok po kroku dziania kłody bartnej. Mieli również możliwość wykonania barci w stojącej sośnie przeznaczonej do zasiedlenia przez pszczołę leśną. Pan Andrzej – prawdziwy pasjonat pszczelarstwa uatrakcyjniał zajęcia ciekawostkami na temat technik pozyskiwania miodu i wosku. Po zakończeniu zajęć uczestnicy otrzymali wykonane przez siebie kłody bartne, które będą mogli zaprezentować współpracownikom, przekazując przy tym wiedzę zdobytą podczas zajęć, między innymi to, że  barcie wydrążane są w żywym drzewie, zaś kłody bartne, to wieszane na drzewach kawałki drewna, przeważnie o długości 1,5-2 m, przygotowywane specjalnie dla pszczół.

Akcentem kończącym warsztaty było pokazanie uczestnikom najciekawszych miejsc Spały, m.in. Groty Św. Huberta, Kościoła pw. Matki Bożej Królowej Korony Polski, pomnika Żubra, a także zapalenie symbolicznego znicza pod pomnikiem Leśnika przy Domu Pamięci Walki i Męczeństwa Leśników i Drzewiarzy Polskich im. Adama Loreta.